Νέα

Τα παραδοσιακά φαρμακευτικά φυτά έχουν εκτιμηθεί με την πάροδο των ετών για την παροχή πληροφοριών για μια σειρά από ασθένειες.Ωστόσο, η απομόνωση συγκεκριμένων αποτελεσματικών μορίων από το περιβάλλον των ενώσεων που αποτελούν τα περισσότερα είδη φυτών μπορεί να είναι ένα τρομακτικό έργο.Τώρα, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Τογιάμα της Ιαπωνίας έχουν αναπτύξει μια μέθοδο για την απομόνωση και τον εντοπισμό δραστικών ενώσεων στα φυτικά φάρμακα.

Νέα δεδομένα—δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Frontiers in Pharmacology σε άρθρο με τίτλο, «Μια συστηματική στρατηγική για την ανακάλυψη ενός θεραπευτικού φαρμάκου για τη νόσο του Αλτσχάιμερ και το μόριο-στόχο του», καταδεικνύουν ότι μια νέα τεχνική προσδιορίζει αρκετές δραστικές ενώσεις από το ρίζωμα Drynaria, ένα παραδοσιακό φυτικό φάρμακο, που βελτιώνουν τη μνήμη και μειώνουν τα χαρακτηριστικά της νόσου σε ένα μοντέλο ποντικού της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Συνήθως, οι επιστήμονες θα εξετάζουν επανειλημμένα ακατέργαστα φυτικά φάρμακα σε εργαστηριακά πειράματα για να δουν εάν οποιεσδήποτε ενώσεις παρουσιάζουν επίδραση στα κύτταρα που αναπτύσσονται in vitro.Εάν μια ένωση δείξει θετική επίδραση σε κύτταρα ή δοκιμαστικούς σωλήνες, θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο και οι επιστήμονες συνεχίζουν να τη δοκιμάζουν σε ζώα.Ωστόσο, αυτή η διαδικασία είναι επίπονη και δεν λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές που μπορεί να συμβούν στα φάρμακα όταν εισέρχονται στο σώμα - τα ένζυμα στο αίμα και το ήπαρ μπορούν να μεταβολίσουν τα φάρμακα σε διάφορες μορφές που ονομάζονται μεταβολίτες.Επιπλέον, ορισμένες περιοχές του σώματος, όπως ο εγκέφαλος, είναι δύσκολο να προσπελαστούν για πολλά φάρμακα και μόνο ορισμένα φάρμακα ή οι μεταβολίτες τους θα εισέλθουν σε αυτούς τους ιστούς.

«Οι υποψήφιες ενώσεις που εντοπίζονται στις παραδοσιακές επιτραπέζιες οθόνες φαρμάκων φυτικών φαρμάκων δεν είναι πάντα αληθινές δραστικές ενώσεις, επειδή αυτές οι δοκιμές αγνοούν τον βιομεταβολισμό και την κατανομή των ιστών», εξήγησε ο ανώτερος ερευνητής της μελέτης Chihiro Tohda, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής νευροφαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο της Toyama. .«Έτσι, στοχεύσαμε να αναπτύξουμε πιο αποτελεσματικές μεθόδους για τον εντοπισμό αυθεντικών ενεργών ενώσεων που λαμβάνουν υπόψη αυτούς τους παράγοντες».

Στη μελέτη, η ομάδα της Toyama χρησιμοποίησε ποντίκια με γενετική μετάλλαξη ως μοντέλο για τη νόσο του Αλτσχάιμερ.Αυτή η μετάλλαξη δίνει στα ποντίκια ορισμένα χαρακτηριστικά της νόσου του Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης μνήμης και της συσσώρευσης ειδικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, που ονομάζονται αμυλοειδείς και ταυ πρωτεΐνες.

«Αναφέρουμε μια συστηματική στρατηγική για την αξιολόγηση των βιοενεργών υποψηφίων σε φυσικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη νόσο του Αλτσχάιμερ (AD)», έγραψαν οι συγγραφείς.«Διαπιστώσαμε ότι το ρίζωμα Drynaria θα μπορούσε να ενισχύσει τη λειτουργία της μνήμης και να βελτιώσει τις παθολογίες της AD σε ποντίκια 5XFAD.Η βιοχημική ανάλυση οδήγησε στον εντοπισμό των βιοενεργών μεταβολιτών που μεταφέρονται στον εγκέφαλο, δηλαδή της ναρινγενίνης και των γλυκουρονιδίων της.Για να εξερευνήσουμε τον μηχανισμό δράσης, συνδυάσαμε τη σταθερότητα στόχου που ανταποκρίνεται στη συγγένεια του φαρμάκου με χρωματογραφία υγρής ανοσοκατακρήμνισης/ανάλυση φασματομετρίας μάζας, προσδιορίζοντας την πρωτεΐνη 2 (CRMP2) του διαμεσολαβητή απόκρισης της σύμπτυξης ως στόχο της ναρινγενίνης».

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το φυτικό εκχύλισμα μείωσε τις βλάβες της μνήμης και τα επίπεδα των πρωτεϊνών αμυλοειδούς και ταυ στον εγκέφαλο ποντικών.Επιπλέον, η ομάδα στη συνέχεια εξέτασε τον εγκεφαλικό ιστό του ποντικού πέντε ώρες αφότου έλαβαν τα ποντίκια με το εκχύλισμα.Βρήκαν ότι τρεις ενώσεις από το φυτό είχαν εισχωρήσει στον εγκέφαλο—ναριγγενίνη και δύο μεταβολίτες ναριγγενίνης.

Όταν οι ερευνητές αντιμετώπισαν τα ποντίκια με καθαρή ναρινγενίνη, παρατήρησαν τις ίδιες βελτιώσεις στα ελλείμματα μνήμης και μειώσεις στις πρωτεΐνες αμυλοειδούς και ταυ, υπονοώντας ότι η ναρινγενίνη και οι μεταβολίτες της ήταν πιθανώς οι δραστικές ενώσεις του φυτού.Βρήκαν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται CRMP2 με την οποία συνδέεται η ναριγγενίνη στους νευρώνες, γεγονός που τους αναγκάζει να αναπτυχθούν, υποδηλώνοντας ότι αυτός θα μπορούσε να είναι ο μηχανισμός με τον οποίο η ναρινγενίνη μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι ότι η νέα τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό άλλων θεραπειών.«Εφαρμόζουμε αυτή τη μέθοδο για να ανακαλύψουμε νέα φάρμακα για άλλες ασθένειες όπως ο τραυματισμός του νωτιαίου μυελού, η κατάθλιψη και η σαρκοπενία», σημείωσε ο Δρ Tohda.